บทที่ 142

ตอนนางกำลังสวดมนต์ขอพรให้กับซือจื่อน้อยในห้องพระอยู่นั้น นางจงใจเปิดหน้าต่างทิ้งไว้ และคุกเข่าลงบนพื้นเย็นของห้องพระสวดจนถึงกลางดึก นางเป็นหวัดเป็นไปตามที่คาดไว้ และนางจงใจยื้อเวลาไม่ยามาสองวัน จึงดูเหมือนอาการหนัก

จากนั้นนางก็ขอให้ฉ่ายอวิ๋นไปพบท่านอ๋อง และสั่งให้นางร้องไห้อย่างน่าสมเพช เพื่อล้างมลท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ